|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Kandydozę, chorobę wywoływaną przez drożdżaki, uważa się coraz powszechniej za plagę XXI wieku. Okazuje się, że dotyka ona również nasze psy. Swój artykuł na ten temat udostępniła nam pani Beata Rudnicka, lekarz weterynarii, gość Labowiska VII.
Candida albicans - nowy problem w terapii małych zwierząt Candida albicans jest drożdżakiem związanym z organizmami stałocieplnymi. Występuje jako saprofit na błonach śluzowych oraz skórze, lecz w sprzyjających warunkach może przekształcić się w formę patogenną. Candida albicans namnaża się jak typowy drożdżak - przez pączkowanie. Problemy w organizmie pojawiają się, kiedy saprofit przybiera postać grzybni i zaczyna wytwarzać zarodniki. Obie postacie drożdżaka są zróżnicowane serologicznie. Przebieg zakażenia Antybiotykoterapia oraz steroidoterapia (często stosowane łącznie) stwarzają warunki sprzyjające rozwojowi nie tylko drożdżaków, ale również pierwotniaków. Dochodzi do zachwiania równowagi środowiska jelitowego. Patologiczna mikroflora zakłóca rozkład kwasów żółciowych w jelicie, co powoduje powstawanie substancji rakotwórczych. Zaburzeniu ulega funkcja układu odpornościowego i pojawiają się kolejne infekcje. Ich leczenie pogłębia nieprawidłowości w pracy jelit. Candida albicans wytwarza toksyny (nawet do 100 różnych związków) i wydziela je do światła jelita, Mikoenzymy produkowane przez Candida niszczą immunoglobulinę A (główny czynnik odpornościowy błon śluzowych). Do zmniejszenia produkcji IgA prowadzą również procesy zapalne w jelitach. Candida albicans produkuje ponadto estrogen 17-betaestradiol, podejrzewany o wywoływanie raka gruczołu mlekowego. Inne związki toksyczne produkowane przez te grzyby mają budowę zbliżoną do hormonów przysadki, co może mieć niekorzystny wpływ na czynność układu hormonalnego. Zapotrzebowanie pokarmowe grzybów wzrasta w miarę ich namnażania, co ma wpływ na organizm, który zaczyna domagać się cukru i produktów zbożowych. To dodatkowo pobudza rozrost drobnoustrojów. Zaburzenia trawienia tłuszczów powodują upośledzenie wchłaniania witamin, wapnia i żelaza. Może zatem rozwinąć się awitaminoza, osteochondroza i niedokrwistość.
Alergia pokarmowa Przyczyn alergii pokarmowej należy upatrywać w zaburzeniach wewnątrz jelitowych. Wrastająca w błonę śluzową grzybnia Candida albicans powoduje jej mikrouszkodzenia. Drobne nadżerki zwiększają przepuszczalność błony śluzowej, skutkiem czego do krwiobiegu przedostają się związki, rozpoznawane przez układ immunologiczny jako antygeny. Obraz kliniczny alergii pokarmowych bywa różny, w zależności od predyspozycji genetycznych organizmu. Te same alergeny mogą u jednego pacjenta wywoływać biegunkę, u drugiego katar, a u innego zmiany skórne. Dyspepsja Jest to zespół objawów ze strony układu pokarmowego, charakteryzujący się bólami brzucha, wzdęciami, przelewaniami, zmiennym apetytem. Jego przyczyną może być Candida, zlokalizowana w przewodach żółciowych. Zaburzenia pracy wątroby i pęcherzyka żółciowego oraz produkowane tam toksyny mogą powodować zmiany zwyrodnieniowe stawów biodrowych. Grzybice bywają przyczyną chorób reumatycznych, choroby wieńcowej, cukrzycy, zapalenia opon mózgowych i nowotworów. Objawy kliniczne Objawy ze strony układu pokarmowego dotyczą przede wszystkim jamy ustnej. Należą do nich nadżerki, pleśniawki, zajady, krwawiące dziąsła, nieprzyjemny zapach z pyska. Charakterystyczny bywa niepohamowany apetyt, szczególnie na słodycze. Często obserwuje się brak przyrostu masy ciała. Wymioty przebiegające z różną częstotliwością, zwłaszcza u kotów, także wskazują na możliwość zakażenia Candida. U psów częściej występują biegunki lub zaparcia z bolesną nadwrażliwością jelit, wzdęcia, szczególnie po jedzeniu. Bardzo znamienny jest świąd okolicy odbytu. Zastanawiamy się często, co jest przyczyną saneczkowania u psów. Odrobaczamy, czyścimy zatoki przyodbytowe, a pies nadal trze pupą o podłoże. Warto wówczas zastanowić się nad leczeniem kandydiazy. Charakterystyczne są zmiany skórne towarzyszące zakażeniu Candida. Mogą to być łojotokowe zapalenia skóry, wyprzenia, lichenizacja, zmiany w obrębie pazurów. Jeżeli chodzi o układ oddechowy, to najczęściej spotykanym objawem jest ropne zapalenie zatok przynosowych. Stosunkowo rzadko zdarzają się grzybicze zapalenia oskrzeli czy płuc. Etiologię grzybiczą należy brać pod uwagę również w przypadku trudno leczących się krwotocznych zapaleń pęcherza (w tym przypadku, czynnikiem sprawczym jest często Candida parapsilosis).
|
